Home Vakantie landen in Europa Azerbeidzjan Vakantie in Azerbeidzjan

Vakantie in Azerbeidzjan

67
0
DELEN
Azerbeidzjan Bakoe

Azerbeidzjan (vroeger ook wel Atropatene, Aran of Medes genoemd) is een land in de Kaukasus, aan de Kaspische Zee, op de grens van Azië en Oost-Europa. Het land ligt voor het grootste deel in Azië, maar ook voor een deel in Europa. Het grenst aan Rusland, Georgië, Armenië, Iran en Turkije.

Het land is van de drie Transkaukasische republieken het minst bergachtig. Weliswaar ligt het in het noorden in de Grote Kaukasus en in het westen in de Kleine Kaukasus maar het grootste deel van het land ligt in de vlakte van de rivieren Koera en Aras, die deels ver onder het zeeniveau liggen.

Het kustgebied aan de Kaspische Zee en met name het schiereiland Apsjeron, waarop de hoofdstad Bakoe ligt, herbergt strategische olievoorraden. Azerbeidzjan (of Azerbaycan) betekent letterlijk vertaald het land van de eeuwige vlammen. Al eeuwenlang branden er vlammen op de bergen vanwege de olie. Ook door de traditionele religie (het Zoroastrisme) verwijst het naar het land van de eeuwige vlammen.

Het Nationaal Park Gobustan, in 2007 door UNESCO tot Werelderfgoed verklaard, herbergt zowel deze oude vlammen als rotstekeningen en moddervulkanen.

Geschiedenis van Azerbeidzjan

De naam van Azerbeidzjan zou zijn afgeleid van Atropates, een Medische satraap (gouveneur) die heerste over Atropatene in Iraans Azerbeidzjan (waaronder nu onder andere de noordelijke Iraanse provincies West- en Oost-Azerbeidzjan vallen). De naam Atropates is weer afgeleid uit het Oudperzisch en betekent “beschermd door vuur”. Het gebied van de huidige republiek, dat onder vele namen bekend gestaan heeft zoals Kaukasisch Albanië, Arran en Medes, is vanaf de 9e eeuw v.Chr door verschillende culturen bezet geweest, waaronder de Grieken, Perzen, Arabieren, Mongolen, Turken, Britten en Russen.

Infrastructuur Azerbeidzjan

Azerbeidzjan is een enorm olierijk land, al sinds voor Christus was olie een bekend product in Azerbeidzjan. Het werd onder andere gebruikt voor Zoroastrische tradities en medische redenen.

Taal in Azerbeidzjan

De bevolking van Azerbeidzjan spreekt voor het grootste deel Azeri. Azeri is een Turkse taal en lijkt dan ook veel op het Turks, maar heeft ook veel Arabische, Perzische en Russische invloeden ondergaan. Naast het Azeri spreekt men als tweede taal Russisch en Engels. Kleine tot zeer kleine minderheden spreken Armeens, Perzisch, Georgisch, Lezgisch (een Kaukasische taal), Koerdisch en Talysh (beide Iraanse talen).

Geloof in Azerbeidzjan

Azerbeidzjan heeft een seculiere overheid en heeft dus geen staatsreligie. Het grootste deel van de bevolking is islamitisch. Alleen een klein deel van de bevolking volgt de islamitische regels, zoals vaste gebeden, vasten tijdens de ramadan of het zich onthouden van varkensvlees. Ook de hoofddoek voor vrouwen wordt niet algemeen gedragen. In Bakoe staat een standbeeld van de eerste vrouw die haar hoofddoek vrijwillig afdeed.

Het is volgens sommigen een van de meest religieus tolerante islamitische landen, doordat het min of meer geassimileerd was tijdens het communisme. Toch wordt het land door organisaties als Open Doors gerangschikt bij de top 20 van landen waar er anno 2006 christenvervolgingen plaatsvinden. Zo wordt het christenen bijvoorbeeld onmogelijk gemaakt om vrij een christelijk klinkende voornaam te kiezen voor hun kinderen.

In Azerbeidzjan bevindt zich de oudste christelijke kerk van de Kaukasus, de Sheki-kerk. Deze werd in de eerste eeuw na Christus gebouwd en behoort tot de oudste kerken op aarde. Ook zijn er ongeveer 9.000 Udi-christenen, van wie er zich 8.500 in Azerbeidzjan bevinden. Udi-christenen waren de eerste christenen van de Kaukasus in de eerste eeuw na Christus.

De Katholieke Kerk werd na de val van het communisme weer hersteld met de komst van een Poolse priester in 1997 en de oprichting van een missie sui juris in 2000. Op uitnodiging van president Heidar Aliev bracht Johannes Paulus II ondanks zijn toenemende zwakke gezondheid op 22 en 23 mei 2002 een bezoek aan Azerbeidzjan. Naar aanleiding van dit bezoek gaf president Aliev een stuk grond in Bakoe om er opnieuw een kerk te kunnen bouwen. Deze kerk zou eind 2006 volledig functioneel moeten zijn.

Naast de drie algemene geloofsovertuigingen heeft Azerbeidzjan nog een ander geloof: een soort traditie die ze voor duizenden jaren hebben behouden, namelijk het zoroastrisme. Dit is het oorspronkelijke geloof van Azerbeidzjan en Iran. Azerbeidzjan wordt als een heilig land beschreven in het Heilig Boek van het zoroastrisme en wordt jaarlijks door zoroastristen bezocht.

De hoofdstad van Azerbeidzjan is Bakoe

Bakoe (Azeri: Baki, Perzisch  Baku) is de hoofdstad van Azerbeidzjan. Het is een groot wetenschappelijk, cultureel en industrieel centrum. Oude gemeenschappen en tradities, een groot gebied met veel natuurlijke rijkdom en de bevolking van Azerbeidzjan maken samen de stad Bakoe, één van de oudste en grootste steden in Oost-Europa.

Bakoe heeft de vorm van een amfitheater en is de belangrijkste havenstad aan de Kaspische Zee. Het is ook de grootste stad van de Kaukasus. De stad heeft een bevolking van 1.980.000 (2017) personen.

Bakoe is het begin van de Bakoe-Tbilisi-Ceyhanpijpleiding die olie van de Kaspische Zee naar de Middellandse Zee transporteert.

Bakoe heeft 11 administratieve districten en 5 nederzettingen.

In 2006 werd Bakoe door de FDI benoemd tot Oost Europees Stad van de Toekomst van 2006-2007.

Bakoe heeft zich kandidaat gesteld om de Olympische Zomerspelen van 2016 te organiseren.

Geschiedenis van Azerbeidzjan

Bakoe is sinds de tijden van de oude beschavingen een belangrijke stad geweest, zowel cultureel als industrieel. Er is veel archeologisch bewijs dat er een beschaving was in Bakoe rond 6000 voor Christus. Dit kan afgeleid worden uit de grottekeningen en kervingen uit Gubustan, dat ook in de Apsheron regio ligt. De grottekeningen en kervingen gaan terug tot 10.000 voor Christus, sommige gaan zelfs terug tot 20.000 voor Christus.

Eeuwenlang is Bakoe een van de centrumpunten van de Zijderoute die Europa en Azië met elkaar verbond geweest. Dit komt omdat Bakoe niet alleen klimatische en geografische voorwaarde aan biedt maar ook een gunstige locatie is in het midden de Zijden Weg’.

Bakoe was een van de grenssteden van de Perzische rijk en had een bevolking van de Iraanse afkomst. De naam Bakoe komt uit het Perzisch. Deze naam werd in oudere teksten vermeld als Badkoebe welke in het Perzisch “geslagen door het wind” betekent. Bakoe kent harde winden in verschillende seizoenen.

In de 14e eeuw werd Bakoe benoemd tot hoofdstad van het Perzische Safawidische rijk. Dit rijk omvatte het huidige Iran en heel de Kaukasus plus delen van Afghanistan, Pakistan, Irak, Turkmenistan en Turkije. In het Ottomaanse Rijk werd Bakoe de hoofdstad van de Apsheron khanate in de 17e eeuw.

In 1805, tijdens de Eerste Russisch-Iraanse oorlog, werd Bakoe door de Russen op Iran onder de Kadjaren-dynastie veroverd.

Landkaart van Azerbeidzjan