Ondanks zijn omarming van de moderne wereld, heeft Cagliari, de hoofdstad van Sardinië, zijn rijkdom behouden, zijn nauwe banden met de natuur en de zee en een verbazingwekkende cultuur gecreëerd door de Carthagers, Romeinen, Pisanen, Spanjaarden, enz. Deze sterke identiteit sijpelt door de volksfeesten en uitstekend eten.
Cagliari ligt in het zuiden van Sardinië aan de Golf van Angels en heeft alles wat u van een toeristische bestemming mag verwachten: zonnige stranden, een levendig dagelijks leven, uitstekend eten en een lange geschiedenis. Het begon allemaal 5000 jaar geleden, als de gerestaureerde Domus de Janas met uitzicht op de stadshow. Dit zijn prehistorische grafgrotten gesneden in de levende rots, een specialiteit van Sardinië, net als de nuraghe, stenen torens die helemaal over het eiland aan het begin van de oudheid ontstonden. Als solide (op zijn zachtst gezegd) constructies, hebben veel van deze de eeuwen overleefd in een opmerkelijke staat van bewaring. De beste zijn de Barumini nuraghe minder dan een uur rijden van Cagliari en zijn de overblijfselen van een zogenaamd onneembaar fort en het dorp dat het beschermde. Ze zijn nu werelderfgoedsites.
De geschiedenis van de stad gaat verder … en draagt de stempel van enkele van de grootste beschavingen van de Middellandse Zee, omdat Cagliari veel meesters heeft gehad, te beginnen met de Feniciërs. Ze werden gevolgd door de Carthagers en vervolgens door hun veroveraars, de Romeinen. Allen hebben hun sporen nagelaten in de stad. De Feniciërs verlieten de Nora-steen, een van de hoogtepunten van het Nationaal Archeologisch Museum in Cagliari en het oudste geschreven document in de westerse geschiedenis. De Carthagers verlieten meer dan duizend graven bij de Tuvixeddu Necropolis. En de Romeinen hebben ons die antieke amfitheater nagelaten. Gesneden uit de rots zelf, de treden en kunnen plaats bieden aan meer dan 10 000 toeschouwers die sterven om gladiatorengevechten en christelijke martelaren te zien. Het amfitheater werd na de Tweede Wereldoorlog gerestaureerd en wordt nog steeds regelmatig gebruikt door de grote menigten die nu veel tammer-shows bezoeken: toneelstukken, opera’s en rock- en jazzconcerten.
Niet alle monumenten van Cagliari zijn ruïnes. Velen staan nog steeds precies zoals ze werden gebouwd. De torens van San Pancrazio en de Olifanten en de wallen die hen verbinden, bewaken nog steeds Castello, de oude stad gebouwd door de Pisans. In het centrum van de middeleeuwse stad schijnen de mozaïeken op de gevel van de prachtige kathedraal van Sint-Maria van Cagliari, terwijl zijn polychrome knikkers het schip belichten. Lokaal geloof is nog duidelijker op slechts een paar honderd meter afstand van de kathedraal in het kleine kerkje van Sint Ephysius. In 1656 verscheen de heilige aan het volk van Cagliari om hen te bevrijden van een vreselijke aanval op de pest. In dankbaarheid houdt de stad elk jaar begin mei zijn mooiste festival ter ere van hem, met een van de langste processies ter wereld, omdat de ossenwagen die de heilige vervoert en de paarden en ruiters die zijn cortege vormen, meer dan 80 kilometer rijden in vier dagen, een prachtige parade met enkele van de mooiste kostuums van Sardinië.
Zoutmeer Molentargius
Lake Molentargius heeft een ongetemde natuurlijke schoonheid en is het hele jaar door de thuisbasis van bijna tweehonderd vogelsoorten, waaronder roze flamingo’s, reigers, aalscholvers en meer. Dit is een van de mooiste wandelingen in de omgeving. Maar er zijn ook anderen. Of het nu te voet of met de mountainbike is, er zijn veel paden rond Cagliari. Een wandeling van een uur over de beroemdste brengt je naar het Duivelszadel, een rotsachtig voorgebergte dat zijn naam te danken heeft aan de legendarische veldslag tussen Lucifer en de Aartsengel Michael en zijn leger aan de hemel boven Sardinië. Tijdens de strijd zou Lucifer van zijn paard zijn gevallen en zijn zadel viel op de grond. Sindsdien heeft het de haven van Cagliari gedomineerd, de overgebleven zoutmoerassen van de stad en het grootste strand, Poetto. Dit is niet de mooiste in dit deel van Sardinië, maar het is zeker de levendigste, met zijn ligstoelen en strohutten en ’s avonds zijn het openlucht-disco’s en pop-upconcerten. En met alle andere stranden op het eiland heeft het één onmiskenbare kwaliteit: transparant, koelwater.
Bezienswaardigheden in Cagliari en omgeving
Bastione di Saint Remy
Een triomfboog gebouwd in 1899-1920 die het bovenste en onderste deel van de stad verbindt. Een monumentale trap naar de top geeft op een enorm panoramisch terras met uitzicht over alle Cagliari.
Botanische tuin
Drie hectare tuinen in het centrum van de stad met soorten van over de hele wereld.
Kwelders
Deze kijken uit op de zee tussen de stad en het Poetto-strand. Bij zonsondergang bieden de kleine paden mooie uitzichten en waarnemingen van roze flamingo’s, reigers en uilen.
Nationaal archeologisch museum
Je hoeft geen archeologisch veld te zijn om te genieten van de prachtige bronzen figuren uit het Nuragico-tijdperk of de niet minder opmerkelijke Carthaagse sieraden.
Su Giudeu
Gelegen ten westen van Cagliari na de Fenicische ruïnes van Nora, ligt een van de mooiste stranden in de Middellandse Zee. Wit zand wordt omspoeld door turquoise wateren en hoge duinen zijn bedekt met eeuwenoude jeneverbesbomen – een paradijs. 150 meter van de kust is het eiland dat het strand zijn naam gaf.
Eten en drinken in Cagliari
Er is nog een monument dat je niet mag missen als je Cagliari bezoekt – het eten! Sardijnse groenten hebben een intense smaak die we zelden meer proeven en een perfecte aanvulling vormen voor vis (geroosterde paling, gegrilde zeebaars of zeebrasem, kreeft, gedroogde of gemarineerde tonijn enz.) Of een mooie snee vlees (mals lam, gebraden speenvarken aan het spit, kotelet van bue rosso – het plaatselijke rundvlees, everzwijn, patrijs, enz.). Maar laat ruimte over voor het brood, dat de lokale bevolking een geschenk van God noemt. Er zijn meer dan 400 verschillende soorten brood. Onder de beste zijn sa pillonca – gemaakt met rozijnen en reuzel, su civraxiu – een knapperig rond brood met zachte kruim, en natuurlijk carasau – de flatbread gegeten door herders die Sardijnen ‘muziekpapier’ noemen. Maar geen maaltijd is compleet zonder een bord pasta. In dit deel van de Middellandse Zee eten mensen culurgiones, een soort ravioli gevuld met een mengsel van aardappelen, uien en munt, mallorredus – kleine gnocchi en spaghetti met bottarga – de lokale viskuit (gemalen, gezouten en gedroogde mul-eieren) die naar verluidt de Sardische kaviaar. Schud wat pecorino¸de beroemde schapemelkkaas op je eten en spoel het weg met de lokale wijn.